Ik weet niet wat het is, maar het ene probleem is nog niet opgelost, of het volgende dient zich alweer aan. Ik heb mezelf zoals gezegd buitengesloten zondag. Dit was maandag wel opgelost, maar de volgende dag al kreeg mijn laptop kuren nadat ik er thee overheen had gemorst. De muis scrollde zelf heen en weer, het toetsenbord deed het maar half, bij het opstarten kreeg ik rare geluiden te horen... Na de föhn van Wan er op los te hebben gelaten (ik ben serieus voor het eerst blij dat ze dat ding heeft - ze heeft namelijk de onhebbelijke gewoonte 's nachts om drie uur haar haar te föhnen) en een nacht drogen lijkt alles weer in orde.
Gelukkig maar, want ik zit nu met een nieuw probleem: mijn voortand is in tweeën gebroken tijdens de lunch. Jullie moeten weten dat hij elf jaar geleden eens is gerepareerd en dat hij er nu best slecht aan toe is. Ik heb om die reden voor vertrek een bezoek gebracht aan de tandarts, want ik wilde er niet hier mee zitten. Eigenlijk moet ik een kroon, maar volgens de tandarts kon dat wel wachten tot ik terug was. Nou, niet dus. Het stuk dat er destijds is aangezet ligt nu in een papieren servetje op de hoek van mijn bureau en ik zit hier onooglijk te wezen.
Nadat het gebeurd was ben ik meteen naar de bieb gerend om op internet het adres van de Student Health Care op te zoeken. Lemminkäisenkatu 14-18. Ik begin mijn weg in de stad te kennen, en ik wist al waar dat was. Met bus nummer 6 was ik er zo, maar het bleek iets heel anders te zijn dan ik verwachtte. Het was een enorm gebouw, met restaurants en kantoren en inderdaad een of andere dokterspraktijk. Ik besloot daar maar te vragen of ik goed zat. De vrouw achter de balie sprak zeer gebrekkig Engels, en haalde er een collega bij. Ik zat er inmiddels nogal doorheen en snikkend en trillend stond ik daar te wachten, met mijn hand tegen mijn mond gedrukt. "Wat is er met je gebeurd? Is er iets met je neus?" Ik schudde mijn hoofd en legde de zaak uit. Ze wist me gelukkig te vertellen dat ik op Kirkkotie 13 moest zijn, en printte een routebeschrijving van Google Maps voor me uit. Ik verontschuldigde me, maar ze vonden het niet erg en hoopten dat ik snel geholpen zou zijn.
Dat was ik helaas niet. Eenmaal op het juiste adres aangekomen bleek dat ze een of andere vergadering hadden en dat alle services - dus ook de tandheelkunde - om 12u30 gesloten zouden zijn. Ik vond dit echt belachelijk, want er was werkelijk geen hond te bekennen in het gebouw, en ik prees mezelf gelukkig dat alleen mijn tand maar in twee stukken lag, en niet mijn been. Het doet absoluut geen pijn, dus besloot ik maar te wachten tot morgen. Ik ben vervolgens maar naar de bijeenkomst van Erasmus in Schools gegaan. Dit werd niet in mijn eigen universiteit gehouden, maar in Turku School of Economics. Aangezien ik daar uiteraard nog nooit geweest was en ik niet exact wist waar ik moest zijn besloot ik het maar even bij de receptie te vragen, maar die vrouw was op zijn zachtst gezegd... niet zo vriendelijk. Ze weigerde me botweg de informatie te geven, omdat ik geen uitnodiging had. Alsof je ooit een uitnodiging krijgt voor een informatieve bijeenkomst als deze... Ik besloot dat ik genoeg stress had gehad voor een dag en gunde mezelf wel een beker chocolademelk. Ik was toch een half uur te vroeg. In de kantine kwam ik de Duitse jongen van de Welcome Party tegen, en ik heb even met hem staan praten (me excuserend voor het feit dat ik er niet uitzag). Eenmaal terug bij de receptie was die heks weg, en de man die haar vervangen had wist me gewoon wel te zeggen waar ik moest zijn. Het was erg gezellig en interessant, en ik weet nu het een en ander over het scholensysteem en dat soort dingen.
En wat ik nu ga doen aan mijn tand? Eh... Morgen terug naar de Student Health Care en hopen dat ik niet direct en dadelijk een kroon hoef. Ik heb - ja, ik weet dat het niet zo slim van me is - namelijk geen aanvullende verzekering en zal dus voor een deel zelf moeten dokken. En dat past waarschijnlijk niet helemaal in mijn budget. Maar goed, misschien kunnen ze het wel gewoon repareren en anders... Tja, ik heb al hulp aangeboden gekregen van Mama, dus dit probleem lost zich ook wel weer op. Als je deur in het slot valt is er wel iemand die een sleutel voor je wil ophalen, als de laptop het niet doet wil er wel iemand haar föhn lenen en ook hier is vast wel een oplossing voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten