En eigenlijk vond ik het stiekem heel leuk. Ik heb ook geen grondige hekel aan klassieke muziek, ook al is het niet bepaald mijn favoriete genre. Het was een leuke ervaring, en niet zo zeer vanwege de muziek: de concertzaal was namelijk best heel chique. Een van de meisjes had aan onze tutor gevraagd wat de dresscode eigenlijk is voor een dergelijke aangelegenheid. Finnen zijn doorgaans niet echt modieus, heb ik het idee. Je ziet de meeste mensen gewoon altijd in een spijkerbroek - of zelfs een trainingsbroek - lopen, en makkelijke, platte schoenen. Genoeg mensen gaan zo ook uit, hoewel sommigen ook wel op chique gingen. Gewoon een leuk jurkje was gelukkig dus ruim voldoende. En zie hier het resultaat:
Ik ben er trouwens ook achter dat niet alleen Saint-Brieuc een gekkengesticht is vol perverselingen. Ik woon niet echt midden in de stad, maar in een buitenwijk en hoewel je niet kunt zeggen dat dit nu een regelrecht bos is is het wel vrij rustig. Ik was er bijna toen een man op een fiets me passeerde en iets naar me riep dat ik natuurlijk niet verstond. Ik liep verder, maar hij bleef staan en staren, en vervolgens kwam hij naar mij toe. Ik hoopte dat zeggen dat ik geen Fins sprak voldoende was om de boot af te houden, maar hij begon in het Engels van: "You're so pretty. Can I call you?" Ik zei van niet en hij vroeg me hoe oud ik was. Mijn - voor hem althans - jeugdige leeftijd leek meer dan in de smaak te vallen, en dus vroeg ik hoe oud hij dan was. "Ten years older than you." Mijn antwoord was: "A bit too old for me, don't you think?" Hij liet het daarbij, en stiekem zie ik het maar als een compliment, maar pff... Wie zei er ook alweer dat Finnen gereserveerd en terughoudend waren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten