Het weekend

N.B.: Ik heb dit blog gisteren (op 2 september dus) geschreven om een uur of twaalf 's middags. Ik had toen geen internet en dacht dit met een USB-stick via de computer in het hostel op mijn blog te zetten. Dit is uiteindelijk niet gelukt, maar ik heb niks veranderd aan de tekst.

Jullie moeten weten dat ik een beetje moet behelpen om dit blog te kunnen schrijven. Mijn code voor de wifi werkte maar tot en met vrijdag en ik kan geen andere krijgen (ze zijn op bij de receptie). Ik mag de openbare computer gebruiken, maar dat is maar voor een kwartiertje per keer. Nu ga ik soms wel wat langer als het erg rustig is, maar ik moet ook andere dingen regelen: het maken van een studieplan op MinPlan (dat is Zweeds – denk ik – voor ''Mijn Plan''), het aanvragen van een studentenkaart en het betalen van mijn eerste maand huur. Ik schrijf dit dus op mijn eigen laptop in Open Office en zet het dan via een USB-stick op internet. Zo houd ik de openbare computer maar een minuut of vijf in beslag in plaats van een half uur.

Ik hoef nu niet naar school tot dinsdag en Katarina en Anya zijn weg. Gek genoeg mochten zij vrijdag al in hun appartement en tegen mij is gezegd dat het morgen pas kon. Ik heb het hostel al betaald, dus ik blijf nu ook gewoon, maar ik zal als ik morgen het contract ga tekenen toch eens navraag doen. Gelijke monniken, gelijke kappen. Het is hier nu veel rustiger. Er is een nieuw Duits meisje, maar die is er nu niet, en ik heb gisteravond tijdens het eten gekletst met een Duitse mevrouw en een Belgisch meisje.

Het weekend was eigenlijk ook helemaal niet saai. Vrijdagavond ben ik toch nog naar de Amazing City Race geweest, en ik ben blij dat ik dat heb gedaan, want we hebben veel lol gehad. Het was een soort van speurtocht waarbij je in teams verschillende plaatsen in de stad op moest zoeken en er foto's van moest maken. Ook waren er opdrachten in bars. Sommigen waren educatief (wijs plaatsnamen aan op een kaart van Finland), sommigen minder. Zo bestond een opdracht uit het uitwisselen van elkaars kleding. Hoe extremer je durfde te gaan, hoe meer punten. Mijn team bestond simpelweg uit mijn tutorgroep, maar daarvan waren twee Franse meisjes die het ernstig ontbrak aan teamspirit en die met een smoes weg gingen toen het begon te regenen. Dan waren er nog twee Koreaanse meisjes die die opdracht ronduit choquerend vonden en niet durfden, en dus kwam het op Simone en mij aan. Ik snap de reactie van de anderen ook niet (het was immers maar voor vijf minuutjes om te laten zien dat we het echt gedaan hadden en zo die punten in de wacht te slepen), maar misschien is dat in hun cultuur anders... In ieder geval durfden wij alles (op ons ondergoed na uiteraard) uit te wisselen en dus gingen we naar een achterkamertje van het café waar de Finse juryleden een laken over ons heengooiden en wij ons zo snel mogelijk in elkaars kleding wurmden (hetgeen niet mee viel omdat we niet dezelfde maat hadden). Een minuut later droeg Simone mijn shirt, gilet en spijkerbroek en ik haar spijkerrok en blouse, en kregen we veel punten. Maar afgezien van die opdracht waren we vrij slecht, denk ik. In het begin hadden we een lange pauze genomen, en daarom hadden we achteraf tijdgebrek. En het feit dat Estelle en Emilie het af hadden laten weten hielp ook niet mee, maar ach... We hebben wel lol gehad en dat is het belangrijkste natuurlijk.

Daarna was er dus het feest, de Orientation Party van ESN. Dat was gezellig, alleen is iets te drinken kopen héél duur. Finland is natuurlijk geen goedkoop land, maar als je je boodschappen doet bij de Lidl valt het best mee eigenlijk. En de lunch op school is ook goedkoop en goed. Maar iets drinken in een bar kun je maar beter niet te vaak doen, want een drankje kost op zijn minst 3 of 4 euro. Niet dat de pret kon bederven natuurlijk.

En toen was het zaterdagochtend en moest ik weer wat zakelijke dingen regelen. Dat ging alleen niet van een leien dakje. Ik wilde een boek voor mijn studie halen in de bieb van school, maar die bleek gesloten in het weekend. In Frankrijk is de universitaire bibliotheek ook open op zaterdag en in de vakanties, dus ik had er geen rekening mee gehouden. Ik wilde mijn huur betalen, maar ik kon geen geld overmaken van mijn Franse rekening naar mijn Finse. Niet via internet in ieder geval, en niet door naar de bank zelf te gaan (en ja, ik heb netjes een budget opgemaakt, dus ik heb nog genoeg achter de hand tot mijn beurs binnenkomt). Ik wilde een studieplan maken, maar dat werkte ook niet goed. Dit alles is natuurlijk nog lastiger nu ik niet veel gebruik van internet kan maken. Maar goed, met hulp van mijn moeder is het probleem betreffende de huur opgelost. Ik ben vervolgens maar naar de openbare bibliotheek gegaan (die wel open was) en heb daar een biebpas aangevraagd. In Finland is dit gratis voor iedereen (in Frankrijk is dit het alleen voor studenten en werkelozen het geval, geloof ik), en ze hebben héél veel boeken in buitenlandse talen: Engels, Duits, Frans, Russisch, Spaans, Italiaans... Zelfs een plank met Nederlandse boeken. Ik heb dus drie boeken meegenomen: Send My Love and a Molotov Cocktail (een boek met korte verhalen die zich afspelen tijdens opstanden en revoluties en dergelijke), Great Irish Drinking Stories (met korte verhalen van Ierse auteurs) en Ik was negen toen ik moest trouwen (het waargebeurde verhaal van een meisje uit Jemen dat op haar negende werd uitgehuwelijkt en op eigen houtje naar de rechtbank ging om een echtscheiding aan te vragen). Vanmiddag ga ik naar de stad om wat foto's te maken om die te kunnen laten zien zodra ik op mijn kamer zit, proberen het prepaid abonnement dat ik heb gekregen voor mijn telefoon in werking te stellen en dan ga ik mijn spullen hier opruimen, zodat ik hier morgen bijtijds weg kan, om eindelijk mijn kamer in te kunnen!