Ik was daar met Simone - het Duitse meisje uit mijn tutorgroep -, een andere Duitse, een Amerikaanse die tevens mijn buurvrouw bleek te zijn, een Belgische, twee Griekse jongens en een meisje uit Sint-Petersburg genaamd Julia. Ik weet niet zo goed wat ik van haar moet vinden. Ze kwam enigszins vervelend op me over. Niet expres, hoor, maar ze was een beetje het prototype dom blondje. Hoewel Moomin World al gesloten is moest en zou ze er heen om een foto te maken voor de dichte deuren en wilde ze er helemaal omheen lopen, ook al ging de rest liever de stad zien. En toen we het niet meteen vonden begon ze ook nog heel kinderachtige, dreinende manier te zaniken dat ze toch echt naar Moomin World wilde. Maar goed, toen ze dat gezien had vond ze het toch wel mooi geweest en nam ze de bus terug naar Turku. De Grieken gingen ook mee, want het waaide nogal hard en dus was het behoorlijk koud, en "ze waren dat niet gewend".
Vervolgens zijn we nog naar de stad geweest en hebben we in een heel gezellig restaurant een kop chocolademelk gedronken en gekletst over Kerst en wat we dan eten. Ik weet niet zo goed hoe het gesprek daar op kwam, maar eigenlijk hadden we het kerkje willen bezoeken, maar daar werd een begrafenis gehouden, en in het restaurant waren nogal veel tafels bezet. Simone merkte op dat dat misschien was vanwege die begrafenis. Iedereen vond dat een beetje vreemd, maar kennelijk is het in Duitsland normaal om na afloop uitgebreid uit eten te gaan en een soort van familiereünie te houden.
Afijn, om een lang verhaal kort te maken: lees verder voor foto's!
Moomin World:
Het strand:
Het restaurant:
De oude stad:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten