Kou

In de thuisstad van mijn huisgenote Tania - ergens in het Oeralgebergte - is al sneeuw gevallen. Hier is dat nog niet het geval, en ik weet niet of dat überhaupt gaat gebeuren voor mijn vertrek in december, maar koud is het zeker wel. Laatst was ik 's avonds iets vergeten bij de supermarkt, maar ik zag dat de ruiten van de auto's op de parkeerplaats al dichtvroren en dat mijn adem rookwolkjes vormde. Het is gewoon zo gek, want voor mijn gevoel is het schooljaar nauwelijks begonnen. Ik zie het allemaal meer als een soort van hele lange vakantie.

Vandaag ook... Een Chinese vriendin, Jinghan - die ook mee was naar Helsinki -, had me uitgenodigd om bij haar te komen eten. Onderweg naar haar toe gebeurde er trouwens nog iets vrij vervelends in de bus. Een jongetje van een jaar of zes, zeven zat te huilen en toen hij bij dezelfde halte uitstapte als ik wilde ik 'm toch vragen of alles wel goed ging en of ik iets voor hem kon doen. Je kunt ook moeilijk weglopen en dat kind aan zijn lot overlaten, hè. Het punt was echter dat ik geen Fins spreek, en hij waarschijnlijk geen Engels. Gelukkig kwam op dat moment net zijn vader er aan, dus loste het probleem zichzelf op. Daarna ben ik dus maar naar Jinghan gegaan. Het is voor haar moeilijk om ingrediënten voor Chinese gerechten te krijgen, en dus was het een beetje behelpen om iets Chinees op tafel te krijgen, maar het smaakte wel goed. Ik heb ook nog iets interessants geleerd: in China heeft niet iedereen zijn eigen bord. Er staan gewoon wat grote gerechten op tafel en iedereen heeft een kom met rijst. Iedereen pakt dan van die borden en eet het spul op met zijn of haar rijst.

Na het eten zijn we naar mijn flat gelopen. Het was natuurlijk koud, dus hebben we bij mij nog even een kop koffie gedronken. Morgen is de Halloween Party en zaterdag houden we de "Sushi and Korean Food Party". Een paar van de Koreanen gaan in een van de keukens van de Student Village (daar hebben ze geen gedeelde appartementen, zoals hier waar ik woon, maar ieder een eigen kamer met gedeelde keukens) Koreaans koken voor een aantal mensen. Er komt een Hongaar, een paar Koreanen dus, een Pool, een Spaanse en wellicht nog wat mensen.