Deze week is "Development Week" in de universiteit, en het thema van dit jaar is mensenrechten. Er worden allerlei films gedraaid, en er zijn evenementen zoals een concert morgenavond. Vandaag waren er verschillende seminars, die, ondanks dat ze in het Engels waren, eigenlijk voornamelijk bezocht leken te worden door Finse studenten. Ik had de informatie echter wel gekregen via iemand die ik op Facebook heb, en gezien het me interessant leek ben ik gewoon gegaan. Het programma was als volgt:
15:15-15:45 Human Rights – Everyone’s Rights?
Workshop with Amnesty Grupp 27
15:45 The Legal Status of Envionmental Refugees in International Law
Sara Granlund, Master of Laws
16.05 Finland in International Climate Politics
Markku Niinioja, Ambassador for Climate Change
16:30 Unfair Coffee Break
In our café you are not all equal but everyone is guaranteed a cup of fair-trade coffee or tea.
16:45 Life in a Refugee Camp
Piia Laitiainen, Nurse at Refugee Camps in Etiopia 2011
17:15 Environmental refugees – who will protect them?
Panel and Questions from Public
18:00 Seminar is over
Het eerste wat we deden was best interessant. In groepjes moesten we discussies voeren over de Rechten van de Mens. Bijvoorbeeld: iedereen heeft recht op leven, maar geldt dit dan ook voor een ter dood veroordeelde? En mag een land mensen doden uit zelfverdediging? En is het recht op vrijheid van meningsuiting ongelimiteerd? Natuurlijk kun je het daar heel lang over hebben, maar het was wel leuk, want zo kwam ik aan de praat met een Fins meisje dat van de zomer bij de International Office had gewerkt en me, zo bleek, een paar mails had gestuurd toen. Het volgende dat op het programma stond was ook niet oninteressant, maar dat Finland in International Climate Politics was wat minder. De spreker had een heel zwaar accent, en vertelde sowieso niet zo heel interessant. Ik vond het dus niet heel erg toen hij klaar was en er een pauze was. We kregen allemaal een briefje met daarop een land geschreven. De meesten waren ontwikkelingslanden, en diegenen die die landen trokken kregen alleen koffie en een biscuit. Er was ook een tafel met allerlei verschillende koekjes en dat soort dingen,en een paar hadden rijke landen en die mochten daar dus van pakken. Ik was China, Fredrik was Afghanistan en het meisje van de International Office had Mali getrokken, dus we kwamen geen van drieën in aanmerking, hoewel het in de praktijk zo ging dat degenen die van die tafel mochten pakken met zo weinig waren dat we uiteindelijk allemaal konden nemen wat we wilden. Zo "unfair" was het dus helemaal niet. Tot slot was er dus het verhaal van de verpleegster die in een vluchtelingenkamp voor Somalische vluchtelingen had gewerkt. Dat was verreweg het meest aangrijpend. Ze begon zelf te huilen toen ze er over vertelde...
Maar goed, al met al vond ik het eigenlijk heel gezellig en best leerzaam. Natuurlijk ging dit niet zo zeer over Finland, maar ik heb wel iets geleerd dat me eigenlijk heel erg verbaasde. Finse jongens moeten namelijk nog in dienstplicht, en als ze weigeren kunnen ze in de gevangenis belanden. Dit kwam aan bod in de workshop toen we het over vrijheid van meningsuiting hadden. Kennelijk hebben we allemaal nog wel wat te verbeteren, zelfs Finland...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten