De bovenste naam in cyrillisch schrift is van Tania. Julie is het meisje uit Barcelona waarmee ik de tweede keer naar Stockholm was. Jinghan is Chinees en met haar ben ik onder andere naar Helsinki, de bioscoop en de sushi party geweest. Teresa is haar soort van Westerse naam. Veel Aziaten doen dat schijnbaar, een makkelijkere Westerse naam voor zichzelf verzinnen. Alba is een Albanees meisje dat normaal gesproken in Italië woont. Ze deed Zweeds met mij. Ralf is een van de Duitsers, en ik ken hem via Simone.
De bovenste tekst is van Anya, het Russische meisje uit het hostel. Er staat "I wish you fell in love! Be happy!" Dit slaat op het feit dat ik met een jongen was toen ze me tegenkwam. Enne, nee... Ik ben niet verliefd op hem, verre van, maar dat vertel ik later allemaal wel. Johanna is Duits, en ik ben met haar naar de Halloween Party en Naantali geweest. De tekening komt van Sarah, een Duitse buurvrouw die ik voornamelijk in de sauna tegenkwam. Dit is trouwens een andere Sarah dan degene waarmee ik naar Stockholm ben geweest de eerste keer. Die Sarah kwam ik vandaag nog tegen. Ze kon niet naar het feest, want ze had het veel te druk met studeren, omdat ze tot een maand geleden niks had uitgevoerd. Gelukkig heb ik toch iets meer zelfdiscipline... "Good Luck!" komt van Isabella, een Duits (ja, iedereen is Duits) meisje uit Zweeds. De Arabische naam is van de jongen waar Anya het over had. "Enjoy the rest of your stay = Amuse-toi bien" is van een Fins meisje dat ik niet kende, maar gewoon iets op mijn shirt wilde schrijven. De Franse tekst is natuurlijk omdat ik in Frankrijk woon. Simone is het Duitse meisje uit mijn tutorgroep met wie ik vooral in het begin veel omging. Xia is Chinees en... Ik ken haar gewoon, geen idee hoe eigenlijk... Natuurlijk moeten de namen van Razvan, Teo en Vicky hier nog bij, maar die waren niet op het feest, dus ga ik maandagavond nog even naar Razvan. Hopelijk blijft het shirt enigszins schoon, want het is daar een godsgruwelijke bende...
Ik was in eerste instantie met Jinghan, maar zij moest alweer vrij vroeg naar huis, omdat ze de bus wilde halen. Daarna moest ik even op zoek naar andere mensen die ik kende, en het was toen nog vrij rustig. En vanaf nu wordt het zeer ingewikkeld, ik waarschuw jullie maar even. Goed, eerst kwam ik Guillaume tegen. Guillaume is iemand die ik ken van toen ik naar Stockholm ging. Ik heb toen praktisch de hele nacht met hem opgetrokken, maar achteraf gezien vind ik hem toch niet zo heel aardig. Hij negeert me namelijk, en dat hij, ondanks dat hij per se mijn nummer moest hebben, geen contact wil is best, maar dit vind ik vrij flauw en laf. Sowieso lijkt het me normaal en beleefd om gedag te zeggen tegen mensen die je kent, maar hé... Dat ben ik maar. Maar afijn, hij schrok zich rot toen hij me zag en keek demonstratief snel een andere kant op. Dan niet... Toen kwam ik de jongen uit Dubai tegen (van de Halloween Party), en ik was bang dat hij me weer zou stalken, maar toch heb ik het nog maar een kans gegeven. Ondertussen kwam er nog een andere vriend van hem bij, en die zei dat hij mij wel had zien zitten, maar dat hij had staan twijfelen om een gesprek aan te knopen, en toen was zijn vriend er met mij vandoor gegaan, dus toen besloot hij het er maar bij te laten. Afijn, die jongen (sorry, zijn naam is te ingewikkeld om te onthouden) vroeg uiteindelijk of ik met hem meewilde naar huis, en ik zei van niet omdat 1. hij de vorige keer vrij... onbetrouwbaar op me overkwam (ook al had hij zijn excuses aangeboden) en ik ook geen zin had en 2. ik het jammer vond om zo vroeg al naar huis te gaan. Toen bleek dat dat er dus niet in zat verloor hij spontaan al zijn interesse, zei hij dat hij naar de wc ging, om vervolgens niet meer terug te komen. Je begrijpt, ik heb er de hele nacht om gehuild. Maar niet heus...
Al snel kwam er een andere vent (kan moeilijk jongen zeggen, want hij was toch wel eind twintig - maar knap was hij zeker wel) uit Iran, maar hij had een vaag verhaal over dat hij moest wachten op vrienden, maar of we plannen konden maken voor na het feest? Want - hij hoorde dat ik in Frankrijk woonde - wist hij te vertellen: "I have heard that French girls are very naughty." Eh... Juist. Als je Iran gewend bent heel misschien... En sowieso ben ik niet eens Frans. Heb ik al eens gezegd dat ik altijd vreemde mensen aantrek? Maar afijn, dat vind ik ook niet zo erg, want ik vermaak me er kostelijk om. Ik zei hem dat ik daar nog over ging denken, maakte me uit de voeten en... had al snel weer sjans.
Deze jongen kende me kennelijk via het uitje naar Helsinki. Hij kwam mij niet bekend voor, maar afijn... Hij was redelijk normaal. En hij kon ontzettend goed dansen. Haha, het was net Dirty Dancing. Helaas leek hij niet echt op Patrick Swayze... Maar afijn, natuurlijk moest hij uiteindelijk ook melden dat ik best met hem mee naar huis mocht gaan, hoor. Dat vond hij helemaal niet erg. Eh... Ik ben uiteindelijk toch maar alleen naar huis gegaan, want ik vond hem verder eigenlijk helemaal niet zo leuk. Toen ik naar huis ging zag ik de jongen uit Dubai en hem trouwens met elkaar praten en kennelijk kennen ze elkaar dus. Haha, ik ben benieuwd wat ze tegen elkaar gezegd hebben toen ze hun avond aan elkaar vertelden... Trouwens heeft Guillaume me nog wel gezien met hen alle twee. Dat was niet echt specifiek mijn bedoeling, hoor, maar toch was het wel een mooie bijkomstigheid.
Mijn God, dat ik dit eigenlijk allemaal nog opschrijf ook, terwijl mijn halve familie meeleest. Natuurlijk waren er ook een heleboel bekenden dus: Julie, Alba, Jinghan, Xia, Simone, Johanna... Het was wel een beetje triest. Alba met haar "have a good life", Julie die me meteen maar het allerbeste wenste voor de toekomst "voor het geval we elkaar niet meer zien of voor als ik het later vergeet"... Het is zo definitief. Over een week ben ik alweer thuis..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten